Interview Monza

‘Wij zijn Monza en hopen van u hetzelfde’

Op een stralende dag brengt de Belgische band Monza een bezoek aan de Nederlandse hoofdstad. Aangezien hun nieuwste clip, ‘Rijkdom’, op Tenerife is opgenomen, verwacht je dat de heren wel gewend zijn aan deze aangename temperaturen. Dat blijkt een misvatting. De ledematen van de bandleden zien nog spierwit. De clip is namelijk zonder hen opgenomen, alleen een masker maakte het snoepreisje van België naar het Spaanse eiland. Zanger Stijn Meuris, gitarist Jan van Sichem jr., toetsenist Luc Weytjens, bassist Bart Delacourt en drummer Dirk Loots bleven in hun Monzaal achter om te repeteren.

Monza speelt die avond in het Vlaams cultureel centrum De Brakke Grond, min of meer een Vlaamse enclave in Nederland. Want de grote doorbraak bij de Noorderburen blijft vooralsnog uit. Meuris: “Het is heel moeilijk in Nederland door te breken. Daar liepen we met Noordkaap ook al tegen aan.”

Noordkaap was de voorloper van Monza. Na precies tien jaar jubelende reacties in België en hard zwoegen in Nederland besloot de band het voor gezien te houden. “Daar was het ook tijd voor. Het was een bizarre groep. Al vechtend zijn we naar boven geklommen. Van een gewone, haast ordinaire rockband kregen we waarde en respect, omdat geen enkel nummer zomaar een nummertje was. Er zat altijd een hook of een twist in. Dat maakte het niet simpel, ook niet voor het publiek. We waren ook meer een persband. We kregen dan lovende recensies, maar daarna was het moeilijk die hoogste punten om te zetten in bezoekersaantallen bij shows. Ik heb Noordkaap wel eens het langst lopende psychologische experiment genoemd. Als we camera’s hadden laten meelopen hadden we Endemol kunnen aanklagen. Het zag er ook niet uit, nu is het veel stijlvoller. Het is een groep die ik nog altijd diep koester. Maar ik ben blij dat er een natuurlijk einde aan kwam. Zonder implosie of explosie. Een waardig einde, met een verzamelaar, die mooi werd aangekondigd. Het gaf ons de ideale kans om andere dingen te gaan doen.”

Voor Meuris was dat Monza. Zijn nieuwe project kende een valse start, de oorspronkelijke samenstelling was namelijk nauwelijks een groep te noemen. “In mijn enthousiasme veronderstelde ik dat we een groep waren”, zegt Meuris. “Maar dat was niet zo. Na lang zoeken, samen met Luc, vonden we de juiste nieuwe mensen. Het is nu echt een fijne band. We werken op een andere manier samen.”

De andere manier van werken uit zich onder meer in de totstandkoming van “Grand”. Het werd niet in een reguliere studio opgenomen, maar de band bouwde een zaal om tot een eigen studio: de Monzaal. “Dat was voor mij een openbaring. Ik vreesde dat het niet goed zou gaan. Maar we hadden daardoor meer tijd, we hebben een half jaar kunnen knutselen. Een beetje zoals de werkwijze van de Nits, op de Werf. Een collectief, in de jaren zestig zou je het een commune noemen, alleen lig ik niet met de andere jongens in bed. Zij wel met elkaar, maar ik ben wat ouder”, vertelt Meuris lachend.

Met de nieuwe, hechte groep hopen Meuris en zijn mannen ook de crossover naar Nederland te kunnen maken. “Het is ontzettend moeilijk geweest, zeker in Nederland. Maar we zijn volhouders”, verkondigt Meuris. “We proberen mensen te overtuigen. Niet dat we reli-rock zijn ofzo, integendeel, we hebben een nummer dat ‘Van God Los’ heet. We maken ernstige muziek, maar we kunnen goed lol maken en zien er in het dagelijks leven ook gewoon uit, op het podium is het echter toch iets duisterder. Het publiek moet het idee krijgen dat we het echt menen. Monza draait om het live optreden. Metaforisch gezien zou het ideaal zijn dat mensen die toevallig net een biertje hebben gehaald bij de start van het optreden, anderhalf uur later bij het einde merken dat ze dat nog steeds in hun hand hebben.”

Eclectico.nl © 2007 • Eelco den Boer