Interview Turin Brakes

Turin Brakes terug als duveltjes uit een doosje

De duveltjes zijn Olly Knights en Gale Paridjanian. Het doosje is een eigen studio in een voormalige paardenstal in Brixton. Deze week gaat het doosje open en springt de verrassing tevoorschijn: “JackInABox”, het derde album van Turin Brakes. Olly Knights: “We zijn erg tevreden. We hebben het album gemaakt dat we wilden maken”.

Was het zwaar proces om dit album te maken?

“Eigenlijk was het het makkelijkste album dat we tot nu toe hebben gemaakt. Dat komt vooral omdat we het helemaal zelf hebben gedaan. We hebben een eigen studio gebouwd en daar de zomer doorgebracht met schrijven en opnemen. We produceerden elkaar. Als Gale speelde nam ik het op en als ik speelde zat hij achter de knoppen. En daarna legden we die lagen over elkaar en kwamen we tot een nummer. Zonder engineers, producers en zelfs onze manager heeft ons met rust gelaten.“

Maar is het ook niet lastig als er verder niemand bij betrokken is?

“Aan het eind hebben we nog wel iemand gevraagd het te mixen, dat was het derde sleutelfiguur die nodig was om onze visie te realiseren.”

JackInABox lijkt een minder gelaagd album te zijn geworden als Ether Song?

“Klopt, dat wilden we ook. Bij Ether Song hadden we het gevoel dat er af en toe te veel elementen door elkaar zaten. We wilden meer ruimte in de muziek voor individuele dingen. We hebben er bewust voor gekozen de muziek wat simpeler te houden.”

Hoe zou je de sound van JackInABox vergelijken met Ether Song?

“De sfeer van het album is optimistisch, ‘feel good’. Ether Song was somber, dit is het tegenovergestelde. Het gaat over kijken naar de toekomst en het geweldige gevoel als je een bestemming bereikt.Misschien komt het ook wel omdat we wat ouder geworden zijn, dat je dingen wat lichter gaat bekijken. Het leven moet ook leuk zijn.”

Klopt het dat de ruimte waarin jullie de studio hebben gebouwd vroeger een paardenstal was?

“Ja, zo’n honderd jaar geleden was dat inderdaad zo. De vloer liep dan ook schuin, zodat toen de urine makkelijk weg kon vloeien. Daardoor was het net alsof je op een boot liep. Daar raakte ik af en toe wel zeeziek van.”

Het album heet “JackInABox”, wat duveltje uit een doosje betekent, wat was voor jullie de grootste verrassing?

“Dat was ‘Red Moon’. Omdat we onszelf verbaasden dat we zonder hulp zo’n krachtig en energiek nummer konden maken. Sowieso het feit dat we in slaagden een album te maken zonder allerlei mensen die zch ermee bemoeiden was een aangename verrassing.”

Hebben jullie plannen om weer te gaan optreden?

“Het was een tijdje wat lastiger om concerten in te plannen, omdat ik net vader ben geworden. Maar het gaat nu allemaal prima en we hebben een tour in het Verenigd Koninkrijk op het programma staan. Daarna doen we wat festivals en dan gaan we naar de Verenigde Staten. Aan het eind van de zomer spelen we waarschijnlijk Europese clubshows en Nederland slaan we dan zeker niet over.”

Je hebt vroeger op de filmacademie gezeten. Speelt dat nog een rol in je muziek?

“Het heeft zeker geholpen. Het heeft me meer zelfvertrouwen gegeven. En je leert er visueel te denken, waardoor je dingen makkelijker in woorden kan omschrijven. Dat helpt wel bij het schrijven van songteksten.”

Kijk je zelf ook nog veel naar films?

“Zeker, maar geen Hollywood blockbusters. Experimentelere films vind ik interessanter. Of het nu een korte film is of een documentaire, het moet je aan het denken zetten. Geen rechttoe-rechtaan gedoe.”

Geldt dat ook voor muziek?

“Niet helemaal. Muziek moet ook een vorm van ontsnapping kunnen zijn. Minder intellectueel en meer voor het plezier. Je moet wel het gevoel krijgen dat de artiesten echt hun ziel in de muziek stoppen, of het nu met computers, instrumenten of wat dan ook is. De laatste tijd luister ik veel naar Willy Mason, LCD Soundsystem en Miles Davis. Heel verschillende dingen dus. Ik moet wel oppassen dat ik niet te veel naar andere bands luister, want onbewust ga ik dan dingen kopiëren en dat is natuurlijk niet de bedoeling.”

Wat is wel de bedoeling van muziek maken?

“Dat je het alleen doet voor de creativiteit, niet voor andere redenen. Niet om een bepaalde markt aan te spreken, maar gewoon omdat je ervan geniet het te maken. Je moet er lol in hebben, verrast zijn door je eigen muziek. Op die manier creëer je ook een eigen geluid.”

De eerste single heet Fishing For A Dream. Wat zijn jullie dromen?

“Onze droom als band is om respect en erkenning te krijgen voor het feit dat we onze eigen muzikale dromen volgen. Dat we niet proberen om bij trends te passen, maar onze eigen weg gaan.”